معنی خور یار - جستجوی لغت در جدول جو

خور یار

فرهنگ گویش مازندرانی

پوریار

(پسرانه)

مرکب از پور (پسر) + یار (یاور، دوست)

فرهنگ نامهای ایرانی

ورزیار

(پسرانه)

برزگر (نگارش کردی: وهرزیار)

فرهنگ نامهای ایرانی

هوریار

(پسرانه)

یار و دوست خورشید

فرهنگ نامهای ایرانی

خوبیار

(دخترانه)

یارخوب

فرهنگ نامهای ایرانی

خون بار

ویژگی چیزی که خون از آن می چکد مثلاً چشم خون بار

فرهنگ فارسی عمید

خورنگار

(خوَرْ / خُرْ نِ)

اسبابی است برای پیام دادن. رجوع به دایرهالمعارف فارسی شود

لغت نامه دهخدا

خرخیار

(خَ)

نام نوعی خیار است. قثاءالحمار. (یادداشت بخط مؤلف). خیارچنبر. خیارشنگ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خوردار

خدمتگاری که خوراکیها در نزد او باشد. (ناظم الاطباء). دارندۀ خورد

لغت نامه دهخدا

خوریان

قریه ای است در یک فرسنگ و نیمی جنوبی سمنان که در حدود ده دوازده خانوار سکنه دارد، چاه نفط در پنج هزارگزی جنوبی این قریه است، (یادداشت مؤلف)، نام مزرعه ای است از دهستان علای بخش مرکزی شهرستان سمنان، واقع در 11هزارگزی جنوب خاوری سمنان، به آنجا معدن نفت است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان بخش مرکزی شهرستان شاهرود، واقع در جنوب باختری شاهرود و جنوب شوسۀ شاهرود به دامغان، این ده با آب و هوای معتدل و 480 تن سکنه است، (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

دور پار

(رِ)

کلمه دعا که به زن گویند یعنی خدانکناد و دورباد. (ناظم الاطباء). چنین است در ناظم الاطباء و ظاهراً به اضافۀ ’را’ باید خواند یعنی دور از پارسال. و به هر حال در این متفرد است. (یادداشت لغتنامه)

لغت نامه دهخدا

خوب یار

ناحیتی است بفارس به نزدیک اردکان شیراز، (یادداشت بخط مؤلف)، در فرهنگ جغرافیایی چنین آمده: دهی است از دهستان کهمرو کاکان بخش اردکان شهرستان شیراز، واقع در 38هزارگزی شمال باختری اردکان و 6هزارگزی خاور شوسۀ اردکان به تل خسروی، این دهکده را احمد قلندری نیز می گویند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)
دهی است جزء دهستان گرمادوز از بخش کلیبر شهرستان اهر، آب آن از رود خانه سلین چای و چشمه، محصول آن غلات، شغل اهالی زراعت و گله داری و از صنایع دستی گلیم بافی، راه مالرو است، این دهکده محل قشلاق ایل چلبیانلو می باشد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
دهی است از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه، آب آن از چشمه و محصول آن غلات ونخود و بزرک، شغل اهالی زراعت و صنایع دستی جاجیم بافیست و راه مالرو، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

خوش کار

(خوَشْ/ خُشْ)

آنکه کار نکو کند. با کار خوش

لغت نامه دهخدا

خوش بیار

(طِ شُ تَ / تِ)

خوش طالع. خوش اقبال. خوشبخت. سعید. آنکه هرچه برای او رخ دهد خوبست. که کار بر مراد او گردد، در قمار کسی را گویند که مرتب مهره یا ورق برنده بیاورد

لغت نامه دهخدا

خوش عیار

(خوَشْ / خُشْ)

آنچه عیار خوب دارد، کنایه از خوش ذات و خوش جنس

لغت نامه دهخدا

خوشیار

(خوَشْ / خُشْ)

دهی است از دهستان کلیائی بخش سنقر کلیایی شهرستان کرمانشاهان واقع در شمال سنقر و خاور راه فرعی سنقر به اوعباس. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

خورورار

(خُ وِ)

شترگلو. قسمی از مجرای آب در زیرکه از دو سوی دو مجرای فوقانی را بر طبق قانون ظروف مرتبطه بهم وصل نماید، نوعی از خوردن شتر و گوسفند و امثال آنها. چیزی که از حلق برآرد و بازخورد. (از لغت محلی شوشتری نسخۀ خطی). نشخوار

لغت نامه دهخدا

خور لار

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان لار، واقع در 3هزارگزی جنوب لار کنار راه شوسۀ لار به لنگه، این دهکده در دامنۀ کوه قرار دارد با آب و هوای گرمسیری و 1949 تن سکنه، آب آن از چاه و محصول آن غلات، خرما و سبزی، در آنجا یک باب دبستان وجود دارد، شغل اهالی زراعت و مکاری است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

خوب کار

نکوکار، نیک کردار، نکورفتار:
همیشه تا نبود خوب کار چون بدکار
چنان کجا نبود نیکخواه چون بدخواه ...
فرخی،
آن خدای خوب کار بردبار
هدیه ها را می دهد در انتظار،
مولوی،
خوب کاران او چو کشت کنند
گاو در خرمن بهشت کنند،
اوحدی

لغت نامه دهخدا